Hoe kun je een agrarisch bedrijf verder ontwikkelen binnen een UNESCO-Werelderfgoedgebied? Dat was de centrale vraag in dit project. Hoe behoud je de bijzondere kenmerken en laat je toch nieuwe ontwikkelingen toe? We vonden de oplossing in een overlegstructuur tussen belanghebbenden, deskundigen en de gemeente.
Keukentafelgesprek op locatie: hoe werkt dat?
De initiatiefnemer meldt zich bij de gemeente met een idee en een globale schets. Een uitgewerkt plan is nog niet nodig. De gemeente organiseert een keukentafeloverleg op locatie. Relevante deskundigen (zoals op het gebied van het erfgoed, landschap en de melkveehouderijsector) sluiten aan, evenals omwonenden, de ambtelijke dienst en natuurlijk de initiatiefnemer. Het overleg bestaat uit een presentatie van het idee en de schets, een rondgang over het erf en vervolgens een gesprek over de mogelijkheden, belemmeringen en eventuele aanpassingen. Het gesprek leidt tot een advies over het initiatief.
Als de initiatiefnemer het advies correct volgt en uitwerkt in een plan kan hij op een omgevingsvergunning van het college rekenen. Het advies kan niet in de regels van het bestemmingsplan vastgelegd worden. Ook moet B&W de ruimte houden om een eigen afweging te maken. Het vertrouwen in de systematiek is echter zo groot dat de praktijk succesvolle ontwikkelingen laat zien.
De gemeente Purmerend werkt inmiddels met het nieuwe bestemmingsplan. Ze benoemde een beleidsadviseur die zich specifiek bezighoudt met de verdere uitrol van de nieuwe regels. Deze ambtenaar organiseert het keukentafeloverleg en fungeert daarin als gespreksleider en secretaris. En al moet de ambtelijke organisatie er ook nog wel wat aan wennen, de gemeente is positief over de toepassing van het keukentafelgesprek. Het past dan ook helemaal in de nieuwe manier van werken zoals we die ook via de Omgevingswet toepassen.
Links
